Het klassieke labyrint laat zich makkelijk tekenen, dankzij de regelmatige structuur. Je hebt er geen passer of liniaal voor nodig, het kan zo uit de hand. Dat maakt het makkelijk om het binnen of buiten te doen wanneer je maar zin hebt: Op een vel papier met iets dat schrijft, met stoepkrijt op straat, of met een stok of hark in het zand; of neem schildersplakband op een gladde vloer, of wollen draden op een tapijt, er zijn eindeloos veel mogelijkheden.

Zaadpatroon

De basis van het labyrint is het z.g. zaadpatroon: een kruis met vier ‘winkelhaken’ in de hoeken en vier ‘stippen’ in de winkelhaken. Zie hiernaast.
Er zijn zestien ‘eindpunten’; de uiteinden van de zes lijnstukken en de vier stippen.
De afstand tussen de lijnen wordt de breedte van het pad.
Deze figuur is de basis voor een klassiek labyrint met zeven gangen.

Het verbinden van de zestien eindpunten

Het vervolg is simpel maar vraagt niettemin aandacht, anders sla je makkelijk een punt over.
Als eerste trek je vanaf de bovenste punt van het kruis, een cirkelboog naar de dichtstbijzijnde linker of rechter winkelhaak. Vervolgens verbindt je met cirkelbogen, boven over, steeds de twee eindpunten links en rechts naast de vorige cirkelboog. In woorden lastig op te schrijven, in het plaatje makkelijk te zien. De acht stappen zijn genummerd, de lijnen heb ik gedeeltelijk getrokken om het overzicht te behouden.

Afhankelijk van je keuze om de eerste lijn naar de winkelhaak linksboven of rechtsboven te trekken, ontstaat de rechter- of de linkervorm.
Afhankelijk van de grootte van je labyrint kan je met een vinger of met je voeten het pad naar het centrum volgen. Als het goed is loop je nergens vast. Veel mensen vinden het, zelfs met één vinger, al ontspannend.

Variaties

Als je zin hebt, kan je uitproberen wat er gebeurt als je de vier winkelhaken weglaat, of maar twee winkelhaken neemt, of vier winkelhaken extra toevoegt. Zorg wel dat er altijd vier stippen aan de buitenkant in de kwadranten zijn; de (eventuele) winkelhaken zitten tussen een stip en het kruis.  Het resultaat is een labyrint met meer of minder gangen en soms onverwachte effecten.

Het pad tekenen

Je kan ook in plaats van het patroon, zoals hierboven beschreven, het pad proberen te tekenen. Ook dat gaat uit de vrije hand, maar vraagt wat meer oefening om goed uit te komen. Naar mijn eigen ervaring is het handig om het centrum op een of andere manier te markeren, zodat je de cirkelbogen ten opzichte van dat centrum kan trekken.
Veel plezier toegewenst.